علف زن

همان طور که از نام دستگاه علف زن معلوم است، یک دستگاه موتوری است که قادر به تراشیدن انواع گیاهان علفی است. این دستگاه از یک موتور بنزینی همراه با تیغه ای که می ‌تواند مدل های گوناگونی داشته باشد، در کنار دسته برای کنترل دستگاه، میله واسط و تجهیزات کنترلی تشکیل شده است.علف‌زن اختراع شد تا دیگر چیدن علف‌ها به صورت دستی انجام نگیرد و بشر را از  درگیر شدن با داس و خطر قطع انگشت و دست و خستگی ساعت‌ها کار طولانی و طاقت‌فرسا در چله تابستان و ظهر و گرما نجات دهد.

تاریخچه علف زنی

اولین علف زن توسط یک مهندس انگلیسی بنام “ادوین بیرد” در سال 1827 اختراع شد ،هر چند که با مخترع انگلیسی ریچارد میلیدی، چندین دعوای حقوقی را از سر گذراند.ثبت اختراع در 25 اکتبر 1830 بعنوان یک ترکیب جدید و کاربرد ماشین برای برداشت یا برش سطوح سبزیجات چمنی، گیاهان چمنزار و زمینهای تفریحی انجام شده است.

دستگاه علف زن از چه قسمت هایی تشکیل شده است؟

• موتور: مهم ترین بخش دستگاه است که قدرت دستگاه را تعیین می کند. برخی دستگاه های علف زن دارای موتور دو زمانه یا جهار زمانه می باشند. 
• میله واسط: این بخش به صورت میله یا لوله طراحی شده است و دارای طول های متفاوتی است که به نوع دستگاه علف زن بستگی دارد.
• دسته: دسته دستگاه علف زن ممکن است به شکل هایی مانند دسته دوچرخه،  دوشی ، پشتی و… طراحی شده باشد. وظیفه دسته دستگاه علف زن، کمک به کنترل دستگاه علف تراش می باشد.
• قسمت برنده: قسمت برنده در دستگاه علف زن به مدل آن بستگی دارد. برخی از دستگاه های علف زن دارای تیغه فلزی 2 الی 8 پره یا تیغه های دندانه دار 36 الی 100 دندانه ای می باشند. برخی دیگر از دستگاه های عف زن به جای تیغه دارای توچی نخ می باشند. نخ غلف زن، نوعی نخ مخصوص است که در انواع گوناگونی مانند دندانه دار، گرد، مربعی، مغزدار و… ساخته می شود.

• لوازم اضافی: این لوازم مخصوص علف زن های چندکاره هستند که علاوه بر کوتاه کردن علف و گیاهان، دارای قابلیت های دیگری برای باغبانی و هرس دختان نیز می باشند.